بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
دلّاک حمام بود.
چرک از بدن مردم میگرفت.
شب هنگام
از فرط خستگی
با بدن چرک و
بوی بد بدن به
خانه باز میگشت...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
چراغی که با خون روشن شود
تا ابد روشن خواهد ماند...
حسین گواه است...
برای خاطر انقلاب عزیزمان
که با خون جوانانش زنده شد
زندگی کرد
و
زنده خواهد ماند
ان شاء الله.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
و در این تاریکی
در میان غم ها
که میان من و خویش
گشته حائل دنیا...
چشم بگشایی
و یک آن بینی
شده ای بار دگر
زائر قبر رضا...
چه مبارک سحری
و چه فرخنده شبی...
***
انشالله به شرط بقا و توفیق زیارت
دعاگوی دوستان خواهم بود.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
لحظاتی هم هست که
ویران شده ای
اما
مجبوری،
مجبوری،
مجبوری
مجبوری که محکم باشی.
به خودت می آیی و میبینی
یک روزه پیر شده ای...
پیر...
یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ...