معبد

...صفای معبد هستی، عجب تماشایی است

معبد

...صفای معبد هستی، عجب تماشایی است

تمام حرف همین است؛
دل آدمی بزرگ تر از این زندگی است
و این،
راز تنهایی اوست...

******
:All the word is this
,The human's heart is greater than this life
and this is
the secret of his loneliness

۱۷ مطلب با موضوع «ائمه :: امام علی(ع)» ثبت شده است

ذکر یکصد و شصت و هشتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه




معاویه: قوی تر از ذوالفقار علی سراغ داری؟!
عمروعاص: آری! جهل مردم...!

*دیالوگی از سریال امام علی(ع)
داوود میرباقری




ذکر یکصد و پنجاه و هفتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه




داشتم فکر میکردم
کارم به جایی رسیده
که جواب سلام خدا را هم نمیدهم...!
مثل همان هایی که جواب سلام علی را نمیدادند...




ذکر یکصد و چهل و چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه



هرچقدر احساس یتیمی کنی!* ؛
جواب سوالِ «چقدر به علی(ع) نزدیکی؟»




* فرمود: یا علیّ،أنا و
 أنتَ أَبَوا هذه الأمّة..



+
کاملا مربوط:










ذکر یکصد و چهل و سوم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه


و پیر خرابات ما گفت:

ابن ملجم کُشی هنر نیست،

ابن ملجم نَشی هنر است...!





ذکر یکصد و بیست و چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه


چشم نوزاد بسته بود.

از وقتی به دنیا آمده بود چشمش را باز نکرده بود.

قلب پدر پر از اندوه بود...

وقتی نوزاد را به دست پسر عمویش دادند

نوزاد چشم باز کرد... و یک خنده...

شاید با زبان بی زبانی محمد(ص) را گفت:

"تنها بودی! آمدم تا از تنها دربیایی..."



میلادش مبارک


***

+

عظمت امیرالمومنین:








ذکر یکصد و نهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه




بعد از دفن زهرا همه رفتند.

علی به نماز ایستاده بود کنار قبر...

دلم گفت بمانم؛

ماندم.

میخواستم بدانم این چه نمازیست که مولا

بعد از دفن یگانه یاورش میخواند.

از نماز که فارغ شد،

دل به دریا زدم:

_ مولا جان! این چه نمازی بود که خواندید؟!
می شود به من هم بیاموزید؟


_ خداوند در کتابش میفرماید:  «وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ...»

نماز استعانت بود...

شکسته ام سلمانم...

شکسته ام...


***


پ.ن:

شعور و شور

دو بال پروازند...

تخریب یکی برای بالا بردن و اثبات دیگری

برایم غیر قابل فهم است...


این از شعور این شب هایم:






این هم از شورَش:








ذکر یکصد و هشتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه



از علی، زهرا را.

از حسین، عباس را.

بگیر...


حرامیان راه کمر شکستن را خوب میدانند...


پ.ن:


چند روزی نگذشته بود.

به خانه که وارد شد دید فضّــه هم

عزم ترک خانه را کرده...

_ فضّــه! تو هم ما را تنها میگذاری؟

_ مولا جان! زینب را آرام میکنم.

حسین را آرام میکنم.

اما...

حسن...حسن...


***

ایام فاطمیه،

اگر لایق دانستید.

از دعای خیرتان محرومم نکنید...








ذکر شصت و هشتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه


غدیر را که به مسلخ ببری

داستان کربلا را رقم زده ای...


عظمت غدیر را

از عاشورا

باید

فهمید...

زیرا

شکستگی های عاشورا

نشان دهنده ی

درخشش غدیر بود...

درخششی که اگر عاشورا نبود

خاموش میشد...

نور

در

مقابل ظلمت معنا میدهد...

و کوفیان اگر

عاشورا را رقم نمیزدند

نور غدیر

به چشم

نمی آمد...


حق را ز شکست است درخشش به درستی

پیروزی منصور همان بر سرِ دار است...




ذکر شصت و هفتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه



پیشاپیش

عید ولایت،

عید غدیر،

عید اکمال دین

مبارک.

***

خدایا!

حالا دیگر

"خودم"

ماندم

و

خودت...

این "خودم" را هم بگیری

و

فقط خودت بمانی،

تمام است...

***









ذکر شصت و ششم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه


اگر از راه حسین

خوبی ها را

از راه علی

صبر ها را

از راه رضا

مهربانی را

گرفتیم،

بدون شک

هدایت را

باید

از راه هادی بگیریم...

از خدا!

***

میلادش مبارک...


***

پ.ن:

دل بی قرار ما که دستش به حرم هادی نمیرسد

ناخودآگاه

راهی مشهد الرضا میشود...






(کلیپ بر گرفته از وبلاگ تبعید)