بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
امام حسین (علیه السلام) :
من با برترین مردان زمان خویش در خون غلطیدم
تا مردم "بفهمند" اما آنان فقط "گریه کردند"...
++
بعدا نوشت:
خدمت دوستانی که منبع حدیث را
جویا شده بودند عرض میکنم که
هنوز موفق نشدم منبع موثقی برای
این حدیث پیدا کنم!
عف بفرمائید...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
قیل للحسین علیه السلام انّ اباذر یقول:
الفقر احبّ الیّ من الغنی و السقم احبّ الیّ من الصحة.
فقال
علیه السلام:
رحم الله تعالی اباذر، امّا انا فاقول
من اتکل علی حسن اختیار الله تعالی له
لَم یتمنَّ غیر ما اختاره الله عزّوجل له.
به حضرت اباعبدالله علیه السلام گفته شد که ابوذر می گوید:
تهیدستی برای من محبوب تر از بی نیازی است و
بیماری برایم محبوب تر از تندرستی است.
حضرت فرمود:
خداوند اباذر را رحمت کند، اما من می گویم،
هر کس بر زیبایی و خوبی ِ انتخاب ِ خدا برای او تکیه کرد،
جز آنچه که خدای عزوجل برای او،
انتخاب نموده تمنایی نخواهد داشت و چیز دیگری نخواهد خواست.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
قَلْبُ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ...
دلِ عاشق؛
پایتخت خداست...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
تو برای خدا باش،
خدا برای توست...
حضرت رسول صلی الله علیه و آله
بحار الانوار، علامه مجلسی
جلد 79، صفحه 197
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
عجب حکایتی شده؛
مرگِ "من".
هرچه سعی میکنم "من"م را بکُشم، نمیشود.
مگر نگفتی «موتوا قبل ان تموتوا ؟»
***
دوست داشتم به جای سید مرتضی آوینی من این جمله را میساختم:
«هنر آن است که بمیری قبل از آنکه بمیرانندت...»
و
دوست داشتم این جمله ی استاد صفایی از زبان من جاری میشد:
«خدایا! من آماده ام؛ بیامرز و ببر...»
***
روز یکشنبه، روز زیارتی امیر المومنین.
خدا را به حق امیر المومنین قسم بدهیم تا
توانایی کشتن "من"هایمان را عطایمان کند...
انشالله
***