بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
حسین پای ما،
و ما
روی سینه ی حسین
ایستاده ایم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
حسین پای ما،
و ما
روی سینه ی حسین
ایستاده ایم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
یا جَابِرَ اَلْعَظْمِ اَلْکَسِیرِ...
خودت جبران کن
شکستگی ها را ...
***
السلام علیک یا اباعبدالله
حسین جان!
محرم امسال هم آمد...
امسال عجیب حال و هوای آغوشت را کرده ام حسین...
آغوش باز کن حسین جان
دلم شانه ی گرمت را میخواهد که تا جان دارم...
راستی ارباب!
بس است مرا!
امسال پای روضه علی اکبر تمام کن کار مرا...
نمیشود؟!!!
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
کاش
همیشه ی همیشه
مثل محرّم ها
تمام حواسم پیش حسین بود...
کاش تمام سال
حسینی میشدم...
نه فقط محرّم ها
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
در شهر ما
آرایشگاه های زنانه و مردانه
تا صبح
مشغول کارند،
محرّم ها...
***
میدانی!
به سر حسین سنگ که میزدند
برایش اشک هم میریختند...
***
چقدر شبیه کوفیان شده ایم...
مشکل همین جاست؛
ما حسین را دوست داریم
اما خیلی چیزها را هم بیش تر از حسین دوست داریم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
خدایا!
هیچ کس باور نکرد
هیچ کس.
تو باور میکنی!
نه!؟
حرف هایم را میگویم...
من این بار فقط به تو قول دادم
با تو پیمان بستم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
آمدم
یار باشم
بار شدم...
برای امام زمانم...
پسر فاطمه!
تو اگر دست نگیری
کارم
تمام است...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مضطر که باشی
واقعا که تشنه باشی
میخرند...
و الّا بدان
که نه مضطر بوده ای
نه تشنه...
طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند...
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین...
ده روز دیگر تا محرم باقی مانده،
اگر بکوشیم
اگر بفهمیم که این راه را به جز با حسین نمیتوان رفت
آنوقت که تشنه ی حسین شدیم؛
میخردمان.
مگر زهیر عثمانی مذهب را نخرید...
زهیر تشنه ی حسین شد،
و الّا اگر قرار بود به کارنامه و گذشته اش نگاه کنند
زهیر ِ دشمن علی را نمیخریدند...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
تا به حال دیده اید؟!
مریضی که پزشک از او قطع امید میکند،
میگویند فقط برایش دعا کنید.
کارم به جایی رسیده که
فکر میکنم
خدا
به فرشتگانش میگوید:
دیگر امیدی به "این" {حتی دیگر نمیگوید "او"} نیست،
فقط برایش دعا کنید...
***