بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
که گفته "بالاتر از سیاهی رنگی نیست" ؟!
بیا
بیا
اینجا من دلی دارم که
تمام ضرب المثل ها را تغییر میدهد...
مخصوصا این یکی را.
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
برای عزیزی که وارد میدان شده است
و در راه مورد هجوم است
و این هجوم خودش
نشانه ی سلامت
و درستی
راهش
است.
زخم
و سختی
و ناخوشی ها
برای آنانی است که
قدم در راه گذاشته اند و الّا
آنانی که چون من بر زمین نشسته اند
مبتلا نخواهند شد، چرا که ارزش مبتلا شدن را هم ندارند.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
حسین پای ما،
و ما
روی سینه ی حسین
ایستاده ایم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
یا جَابِرَ اَلْعَظْمِ اَلْکَسِیرِ...
خودت جبران کن
شکستگی ها را ...
***
السلام علیک یا اباعبدالله
حسین جان!
محرم امسال هم آمد...
امسال عجیب حال و هوای آغوشت را کرده ام حسین...
آغوش باز کن حسین جان
دلم شانه ی گرمت را میخواهد که تا جان دارم...
راستی ارباب!
بس است مرا!
امسال پای روضه علی اکبر تمام کن کار مرا...
نمیشود؟!!!
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
کاش
همیشه ی همیشه
مثل محرّم ها
تمام حواسم پیش حسین بود...
کاش تمام سال
حسینی میشدم...
نه فقط محرّم ها
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
در شهر ما
آرایشگاه های زنانه و مردانه
تا صبح
مشغول کارند،
محرّم ها...
***
میدانی!
به سر حسین سنگ که میزدند
برایش اشک هم میریختند...
***
چقدر شبیه کوفیان شده ایم...
مشکل همین جاست؛
ما حسین را دوست داریم
اما خیلی چیزها را هم بیش تر از حسین دوست داریم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
خدایا!
هیچ کس باور نکرد
هیچ کس.
تو باور میکنی!
نه!؟
حرف هایم را میگویم...
من این بار فقط به تو قول دادم
با تو پیمان بستم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
آمدم
یار باشم
بار شدم...
برای امام زمانم...
پسر فاطمه!
تو اگر دست نگیری
کارم
تمام است...
***