ذکر پنجاه و دوم
- يكشنبه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۲
بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
صدا؟!
نه!
سکوت!
"سکوت" است که میماند.
منتها نه هر سکوتی؛
آن سکوت هایی ماندگارند که
سکوت در اوج قدرت باشند.
سکوت در دریایی از فریادهایی که میتوانی بزنی.
این سکوت ها آسمان و زمین را به هم میریزند.
مثال میخواهی؟!
خار در چشم
استخوان در گلو...
و 25سال سکوت علی ...
پ.ن:
40 روزی نیستم.
میخواستم پی نوشت را اینطور بنویسم:
"40روز تمرین سکوت میکنم"
اما دیدم سکوت در نبودن
با سکوت در بودن و سکوت کردن
زمین تا آسمان فاصله دارد.
علی ایّ حالٍ، عزیز برادر
_به قول رضا مارمولک_
توصیه میکنم حداقل شده یک روز را
با سکوت کامل{به استثتنای امور واجب}
سپری کنید.
شیرینی خاص و نابی دارد که قول میدهم
تا به حال نچشیده باشید.
احلا من العسل...
چَشیده ام که میگویم ها!
***
انشالله 40 روز دیگر
در خدمت دوستان خواهم بود.
التماس دعا
یاعلی