بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
جویند همه هلال و من ابرویت...
+
عید فطر؛
عید بازگشت به سرشت پاک آدمی مبارک!
++
برای ما که بی تو عید، عید نمیشود
یا صاحب الزمان!
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مثال شمع میسوزد دلم یک ذره یـک ذره
فدای تو ز سر تا پا شوم آهسته آهسته
یابن الحسن!
لطفی کن!
اگر قرار است دیر بیایی
زودتر مرا ببر...
***
پ.ن:
دوستان لطفی کنند به حافظه ی زمین گیر بنده
و آدرس وبلاگ و یا ایمیل را حتما درج کنند،
تا از این بیشتر شرمنده ی
لطفشان نشوم
و پاسخگوی
محبتشان
باشم.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
آمدم
یار باشم
بار شدم...
برای امام زمانم...
پسر فاطمه!
تو اگر دست نگیری
کارم
تمام است...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
شنیده ای؟!
اول گریه کن ِ
حسین ابن علی
شمر بود!
درست همان زمان
که
داشت
سر حسین را جدا میکرد...
***
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
یابن الحسن!
این جمعه بیا
تا
این محرم را با
تو
گریه کنیم...
***
پ.ن:
حسین جان!
این گریه های نم نم تو
میکُشد
مرا...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
یتیم شدن که شاخ و دم ندارد!
سه شب است یتیم شده ام...
علی
حق
پدری
بر گردن
عالم دارد...
بر گردن
من که هیچم
هم...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
چندین سال پیش..
برای گرفتن عکس با یکی از
شخصیت های مشهور
پشت در اتاقش ایستادیم تا طرف
بخوابد، از خواب بیدار شود و گلویی تازه کند و
از اتاق بیرون بیاید و ما دنبالش راه بیفتیم و
بعد از کلی منت کشیدن
طرف راضی شود که با ما عکس بیاندازد.
بعدش یکی از آن دوروبری های شخصیت مورد نظر برگردد و به ما بگوید که
اگر اینقدر که منتظر فلانی بودید، منتظر امام زمان می بودید
حتما ظهور میکرد...
***
آری آقا جان!
مشکل من آنجاست که به اندازه ی
یک شخصیتی که در میان مردم شهرت دارد
تو را که در بین آسمانیان شهرت داری
به حساب نمی آورم...
چقدر پستی و دنائت میخواهد این "من" بودن...
مولا جان!
خودت دستی برآر و این "من" را عوض کن...
یا صاحب الزمان...
***