ذکر چهل و سوم
- يكشنبه, ۳۰ تیر ۱۳۹۲
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
اگر میخواهی بزرگی و کوچکی کسی را بسنجی،
به دردهایش بنگر؛
بنگر که از چه چیزهایی ناله میزند،
از کدامین دردها به ستوه می آید،
چگونه موج بر می دارد...
اینها اولش برای این است که خودت را هم
با این معیارها بسنجی...
اندازه ی هرکس به اندازه ی دردهای اوست...
مطمئن باش...
***
خودم را که حساب میکنم
که با یک حرف، با یک نیشخند، با یک تمسخر
با یک بی احترامی، بایک خیال!!! و...
چنان موج برمیدارم که زندگی عادی ام مختل میشود میفهمم که
چقدر دورم...
حال اوضاع بدتر از این هم میشود
وقتی میفهمی که میزان علی(ع) است...
***
فکر کن یک روز میرسد که دردهای علی(ع) را یک کفه ی ترازو بگذارند
دردهای ما را یک طرف...
چقدر ذلت میکشیم؟!
چقدر خجالت میکشیم؟!
***
این شب ها شب سنجش ها و مقایسه هاست.
دردهایمان، دلبستگی هایمان، تکیه گاه هایمان، پناه و ماواهایمان،
دلخوشی هایمان و...
را مقایسه کنیم با
میزان...
***