بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
آمدم
یار باشم
بار شدم...
برای امام زمانم...
پسر فاطمه!
تو اگر دست نگیری
کارم
تمام است...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
آمدم
یار باشم
بار شدم...
برای امام زمانم...
پسر فاطمه!
تو اگر دست نگیری
کارم
تمام است...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مضطر که باشی
واقعا که تشنه باشی
میخرند...
و الّا بدان
که نه مضطر بوده ای
نه تشنه...
طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند...
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین...
ده روز دیگر تا محرم باقی مانده،
اگر بکوشیم
اگر بفهمیم که این راه را به جز با حسین نمیتوان رفت
آنوقت که تشنه ی حسین شدیم؛
میخردمان.
مگر زهیر عثمانی مذهب را نخرید...
زهیر تشنه ی حسین شد،
و الّا اگر قرار بود به کارنامه و گذشته اش نگاه کنند
زهیر ِ دشمن علی را نمیخریدند...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
غدیر را که به مسلخ ببری
داستان کربلا را رقم زده ای...
عظمت غدیر را
از عاشورا
باید
فهمید...
زیرا
شکستگی های عاشورا
نشان دهنده ی
درخشش غدیر بود...
درخششی که اگر عاشورا نبود
خاموش میشد...
نور
در
مقابل ظلمت معنا میدهد...
و کوفیان اگر
عاشورا را رقم نمیزدند
نور غدیر
به چشم
نمی آمد...
حق را ز شکست است درخشش به درستی
پیروزی منصور همان بر سرِ دار است...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
پیشاپیش
عید ولایت،
عید غدیر،
عید اکمال دین
مبارک.
***
خدایا!
حالا دیگر
"خودم"
ماندم
و
خودت...
این "خودم" را هم بگیری
و
فقط خودت بمانی،
تمام است...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
اگر از راه حسین
خوبی ها را
از راه علی
صبر ها را
از راه رضا
مهربانی را
گرفتیم،
بدون شک
هدایت را
باید
از راه هادی بگیریم...
از خدا!
***
میلادش مبارک...
***
پ.ن:
دل بی قرار ما که دستش به حرم هادی نمیرسد
ناخودآگاه
راهی مشهد الرضا میشود...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
شنیده ای؟!
اول گریه کن ِ
حسین ابن علی
شمر بود!
درست همان زمان
که
داشت
سر حسین را جدا میکرد...
***
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
هر کس که میگوید حسین حج اش را
نیمه کاره رها کرد، اشتباه میگوید.
حسین همان دم که از مکه خارج شد
نیت کرد که مناسکش را عاشقانه به جا آورد.
گواهش هم روز عاشورا؛
قربانی داد،
هروله کرد،
رمی کرد،
حلق کرد،
احرام بست،
طواف کرد،
و...
باید اهل دل بود
تا فهمید که احدی تا به حال
این چنین مناسک حج عشق را به جا نیاورده است...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
امروز باید
عرفه را
به نیت مسلم این عقیل خواند؛
شاید همان لحظه هایی که حسین
دعای بندگی را بر لب زمزمه میکرد
مسلم
شهید ِ بی صفتی
کوفیان شد...
امروز روز شهادت مسلم ابن عقیل
س ف ی ر ع ش ق ی
که
تکه تکه اش
بازیچه ی دست کوفیان شد...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
جمله ای گفته اند حضرت اباعبدالله
بعد از شنیدن خبر شهادت مسلم ابن عقیل:
«لا خَیْرَ فِى الْعَیْشِ بَعْدَ هؤُلاءِ».
گمان کنم
هر کسی که واقعه ی کربلا را دیده باشد هم،
بعد از حسین لذتی در زندگی کردن نبیند.
کربلا دیده ها
بعد از حسین
کشته نمیشوند
یا حتی
نمیمیرند؛
راحت میشوند...
میگویند که حضرت باقر هم
کربلایی بوده است...
امشب
حضرت، راحت میشود.
باور کن...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
رد کبوتران را که
گرفتند
به پیکر
جواد ائمه
رسیدند؛
کبوتران
سایه افکن ِ پیکر پاک حضرت بودند...
اما
در کربلا
ردّ تیر و نیزه ها را
گرفتند
و
جز
زخم
و
جراحت
بر
پیکر
حسین
ندیدند...