بسم الله الرحمن الرحیم
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
وقتی اینطور احساس کند:
"با همگان به سر شود
با تو به سر نمی شود"
دلِ وارونه است...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مـن از ایـن بند
نخواهـم به در
آمد همه عـمر
بنــد پـایی که
بـدست تو بود
تاج سر است
***
نمیدانم چرا
حس میکنم
این تک بیت، زبان حال
جُون
غلام سیاه چهره ی
حسین است؛
همان لحظه که
ارباب آزادش کرد
تا برود.
اما ماند و
رو سپید شد...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
مضطر که باشی
واقعا که تشنه باشی
میخرند...
و الّا بدان
که نه مضطر بوده ای
نه تشنه...
طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند...
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین...
ده روز دیگر تا محرم باقی مانده،
اگر بکوشیم
اگر بفهمیم که این راه را به جز با حسین نمیتوان رفت
آنوقت که تشنه ی حسین شدیم؛
میخردمان.
مگر زهیر عثمانی مذهب را نخرید...
زهیر تشنه ی حسین شد،
و الّا اگر قرار بود به کارنامه و گذشته اش نگاه کنند
زهیر ِ دشمن علی را نمیخریدند...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
غدیر را که به مسلخ ببری
داستان کربلا را رقم زده ای...
عظمت غدیر را
از عاشورا
باید
فهمید...
زیرا
شکستگی های عاشورا
نشان دهنده ی
درخشش غدیر بود...
درخششی که اگر عاشورا نبود
خاموش میشد...
نور
در
مقابل ظلمت معنا میدهد...
و کوفیان اگر
عاشورا را رقم نمیزدند
نور غدیر
به چشم
نمی آمد...
حق را ز شکست است درخشش به درستی
پیروزی منصور همان بر سرِ دار است...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
اون آقایی که
شبا
رد میشد از کوچه ی ما
کیسه به دوش
کو؟!
.
.
.
.
.
جوونا آقا بشید، زنده کنید رسم جوونــمردی رو امشب
یتیما منتظرن، زنده کنید شیوه ی شب گردی رو امشب
***
پ.ن:
گفت: تقسیم کار کنیم؟!
با تایید سری تکان داد و پرسید: من چه کنم؟
گفت: زینب. تو فقط زینب را آرام کن برادر. باقی کارها با من...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه