ذکر هجدهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

دلــم تنگِ غروب کربلاست...

***

***
دل نوشت:

رها کنید علی را که مثل هر شب خویش
به زخـم کــهنه و نــــان جُوَش نمک بزنــد

امیــــر قافله گیرم کــه عـــزم جنـــگ کند
نشسته اند سواران، که را محــک بـزند؟!

ذکر هفدهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

زمین برای دلم تنگ شده است

دلم برای آسمان...

ستاره نیستند اینها

خداوند

دانه پاشیده برایمان*

***

*پ.ن:

شعری بود از

محمدمهدی سیار

***

ذکر نهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

نه رمه ای به صحرا برده ام

نه در صحرایی  آرمیده ام

اینگونه که روزگار می گذرانم

در چهل سالگی

پیامبر نخواهم شد*

اولین موی سپیدم را  در آینه دیدم...
کاری باید شروع کنم...

***

پ.ن:

* شعری بود از

محمدمهدی سیار