ذکر یکصد و بیست و هشتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

خواستند اصالت را از ما بگیرند، اسمش را گذاشتند: مُد!!!

ذکر یکصد و نوزدهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

هادی شد تا خدا غریب نباشد میان مردم،

اما خودش نه فقط در میان مردم،

میان شیعیان هم غریب شد...

+

اگر به پدر خودمان اینگونه

که به امام هادی اهانت کردند،

اهانت میکردند چه میکردیم؟؟

همین گونه بودیم که الان هستیم؟!!!

حالا دائم بخوانیم: «بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی...»

***

شهادتش تسلیت باد...

ذکر یکصد و هفدهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

تا کربلا فقط
یک "من" فاصله است...
از "مـَـنَت" که بُگذری
رسیده ای...

+
خیلی زودتر از آنچه فکرش را میکردم
دلتنگ محرّم شده ام...

++
امشب یک گوشه ی این معبد
سیاهه ای برپا کنیم
و دل را بدهیم به
حضرت ارباب؛

کاری واسه دلِ آشوبم کن...

ذکر یکصد و دهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

انا لله و انا الیه راجعون...

علی عزیز هم رفت...!

پ.ن:

1. تبریک اول خدمت جناب آقای قوه قضاییه.

- ضارب به قید وثیقه آزاد...

- خرج 200 میلیونی درمان هایی که نتوانستند

راه علی را برای شهادت سد کنند و

بدهکاری های خانواده ی خلیلی...

- و ... بگذریم آقای قوه قضاییه... بگذریم...

2. تبریک دوم خدمت آن 26 بیمارستانی که

بیماری که تمام خون بدنش را از دست داده بود و

حداکثر 30 دقیقه برای درمان مهلت داشت،

6 ساعت آواره ی خیابان ها کردند...

و باز حاشا به معرفت آخرین بیمارستان که

6 میلیون تومان گرفت تا درمان را آغاز کند...

3. تبریک سوم و ویژه ترین تبریک خدمت

دوستان و به قول خود علی "ریش دارها و تسبیح به دستان"ی

که در این 2 سال بستری بودنش، آمدند و کنایه زدند که

"چرا جلو رفتی؟! مثله بقیه رد میشدی..."

آفرین دارد...

علی جان!

در این مملکت

از نظر این دوستانِ ریش دار ِ تسبیح به دست

دفاع از ناموس

جرم است...

آن سه سال زندان برای ضارب که پس از 2 روز

با قید وثیقه آزاد شد هم

برای ژست های دوستان بود...

****

علی جان!

شهادت گوارای وجودت...

ذکر یکصد و چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

دلّاک حمام بود.

چرک از بدن مردم میگرفت.

شب هنگام

از فرط خستگی

با بدن چرک و

بوی بد بدن به

خانه باز میگشت...

ذکر یکصد و یکم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

لحظاتی هم هست که 

ویران شده ای

اما

مجبوری،

مجبوری،

مجبوری

مجبوری که محکم باشی.

به خودت می آیی و میبینی

یک روزه پیر شده ای...

پیر...

یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ...

ذکر نود و نهم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

دیگر حتی

یک جای سالم

ندارد

قلبم...

خدایا!

***

ذکر نود و هشتم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

عدم
تولد
زندگی
مرگ
عدم!؟
نه؛
جاودانگی.
این بود داستان ما.

***

ذکر نود و چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

نمیدانم این آبِ رو

آبرو میشود یا نه؛

اما

از من فقط همین بر می آید.

تو بیامرز و ببر...

پ.ن:

دردی است غیر مُردن آن را دوا نباشد

پس من چگونه گویم این درد را دوا کن؟

***

ذکر هشتاد و پنجم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

که گفته "بالاتر از سیاهی رنگی نیست" ؟!

بیا

بیا

اینجا من دلی دارم که

تمام ضرب المثل ها را تغییر میدهد...

مخصوصا این یکی را.

***