مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
شکر خدا
باورت تاثیری بر من ندارد...
وهب نصرانی با عشق حسین عاقبت به خیر شد؛
کوفیان باور نمیکردند اما...*
*مخاطب خاص دارد.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
شکر خدا
باورت تاثیری بر من ندارد...
وهب نصرانی با عشق حسین عاقبت به خیر شد؛
کوفیان باور نمیکردند اما...*
*مخاطب خاص دارد.
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
با ادب و دوزانو روبرویش نشست
زانو به زانو
چشم در چشم.
مهربان نگاهش کرد
با محبت دستی به سرش کشید.
گفت:حالا عزیزم!
و اشک از قلب جوشید...
حسین بلند شد.
بقیه ی جمعیت هم مانده اند؛
باید از تمام مهمانانش پذیرایی کند...
***
ارباب!
عاشقتم یه دل نه صد دل
عاقبت به خیری همینه...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
یا جَابِرَ اَلْعَظْمِ اَلْکَسِیرِ...
خودت جبران کن
شکستگی ها را ...
***
السلام علیک یا اباعبدالله
حسین جان!
محرم امسال هم آمد...
امسال عجیب حال و هوای آغوشت را کرده ام حسین...
آغوش باز کن حسین جان
دلم شانه ی گرمت را میخواهد که تا جان دارم...
راستی ارباب!
بس است مرا!
امسال پای روضه علی اکبر تمام کن کار مرا...
نمیشود؟!!!
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
آمدم
یار باشم
بار شدم...
برای امام زمانم...
پسر فاطمه!
تو اگر دست نگیری
کارم
تمام است...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
غدیر را که به مسلخ ببری
داستان کربلا را رقم زده ای...
عظمت غدیر را
از عاشورا
باید
فهمید...
زیرا
شکستگی های عاشورا
نشان دهنده ی
درخشش غدیر بود...
درخششی که اگر عاشورا نبود
خاموش میشد...
نور
در
مقابل ظلمت معنا میدهد...
و کوفیان اگر
عاشورا را رقم نمیزدند
نور غدیر
به چشم
نمی آمد...
حق را ز شکست است درخشش به درستی
پیروزی منصور همان بر سرِ دار است...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
رد کبوتران را که
گرفتند
به پیکر
جواد ائمه
رسیدند؛
کبوتران
سایه افکن ِ پیکر پاک حضرت بودند...
اما
در کربلا
ردّ تیر و نیزه ها را
گرفتند
و
جز
زخم
و
جراحت
بر
پیکر
حسین
ندیدند...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
ذکر پنجاه و نهم
مصادف شد با
ایام گرامی داشت
دفاع مقدس که
از سال 59
آغاز شد.
حالا خیلی زور دارد
رئیس جمهور ایران اسلامی
در آخرین دقایق حضورش در نیویورک
همکلام شود با رئیس کشوری که
از 28 مرداد 32 خباثتش علیه
ایران اسلامی اظهر من الشمس است.
***
آقای روحانی!
دفاع، مقدس است،
سازش، متنجّس...
حواست باشد
متنجّس
به این راحتی ها
پاک بشو نیست...
شما که روحانی هستی
بهتر از ما میدانی...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
یابن الحسن!
این جمعه بیا
تا
این محرم را با
تو
گریه کنیم...
***
پ.ن:
حسین جان!
این گریه های نم نم تو
میکُشد
مرا...
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
ننگ بر این بندگی ام
مرگ بر این زندگی ام...
***
مَن کانَ ِلله، کانَ اللُه لَه
ما غرورمان را
روی شانه هایمان گذاشته ایم؛
این بار سنگینی است و
کمرمان را خم کرده .
ای کاش
غرورمان را
زیر پایمان میگذاشتیم؛
اگر میشد
خیلی بالا میرفتیم...
***