ذکر یکصد و پنجاه و ششم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

تمام دار و دسته ی شما

با تمام سرمایه های این مملکت

جمع که بشوید

نمیتوانید به اندازه ی یک قطره اشک بر اباعبدالله

بر کسی تاثیر بگذارید...*

* بشنوید صحبت های سخیف

نجفقلی حبیبی را...

ذکر نود و چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

نمیدانم این آبِ رو

آبرو میشود یا نه؛

اما

از من فقط همین بر می آید.

تو بیامرز و ببر...

پ.ن:

دردی است غیر مُردن آن را دوا نباشد

پس من چگونه گویم این درد را دوا کن؟

***

ذکر هفتمین جمعه

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن کانَ  ِلله، کانَ اللُه لَه

«قَدْ تَری
 یا اِلهی
 فَیْضَ دَمْعِی مِنْ خِیفَتِک...»

همین که میفهمم تو میبینی
برایم کافی است؛
همین که حس میکنم حواست به من هست.
اشک ها وقتی سرازیر میشوند که  دل،
میفهمد که  کوچکتر از اینهاست که برزگی چون تو مهمانش باشد،
اما حضور تو همه ی معادلاتش را بر هم میزند.
این جنس اشک ها را فقط و فقط تو میبینی
همین که میفهمم تو میبینی
برایم کافی است...
***
(دعای 16 / صحیفه سجادیه)